این هفته هم طبق نظرسنجی کلاس، قرار شد که نریم سر کلاسا و فقط ۶ نفر گفتن که میرن. جدا از بحث اعتصاب، دانشگاه اصلا امن نیست و حراست هم چیزیو تضمین نمیکنه. امسال سومین سالی بود که شروع پاییز و توی خونه و مجازی گذروندم..ماجراهای خیلی بدی شنیدم که واقعیتن و باورشون برام خیلی سخته. فقط میتونم بگم خدا خودش رحم کنه و بخیر بگذرونه.
اصلا نمیدونم تهش چی میشه، اصلا تهش کِی میشه؟میشه اصلا؟ ولی امیدوارم بالاخره که غبار غم و غصه کنده بشه از این سرزمین و جهان به ما هم روی خوش نشون بده.
من هیچوقت ۲۳ سالگیمو اینطوری تصور نمیکردم:)))
+اینجا مثل بچه‌م میمونه، قشنگه، بوی خوب میده، پر از حسه.
