یه مدتی بود که از فکر کار کردن و مستقل شدن اومده بودم بیرون و به این نتیجه رسیده بودم که هر وقت درسم تموم شد بهش فکر کنمو فعلا سر این ماجرا جوش نزنم..
تا دیروز که داشتم استوریای اینستاگرام یه پیجیو چک میکردم تو اون قسمت اسک می اِ کوئسشن،پرسیده بودن شلغتون چیه و در آمدتون چقدره...بالاترین در آمد مال آنلاین شاپا و پیجای تبلیغاتی اینستاگرام بود و حتی درآمدای ۱۰۰ میلیونی داشتن..من باز دوباره رفتم تو فکر...فکر اینکه نکنه دیر بشه واسه شروع کار جدید و نکنه نتونم در آینده شغل درست و حسابی و درآمد کافی داشته باشم،نکنه بی خردی کنم و تلاش زیاد کنم و نتیجه ی کافی نگیرم و فکر کردن به این ماجراها ۷۰ درصد روزمو به خودش مشغول کرد....بعد دوباره تهش به این نتیجه رسیدم که من اصلا طمع پول ندارم،پولدار شدن و دوست دارم و خیلی از اهدافم با پول زیاد اوکی میشن ولی خب درآمد نامحدود تو اولویتم نیست،و کمال و تو پولدار شدن نمیبینم..حاضر نیستم به خاطر پول کاری بکنم که برخلاف تیپ شخصیتیمه...هیچوقت دلم نمیخواست قانع باشم ولی متاسفانه یه سری جاها هستم:/
وقتی یه سری دوستام و میبینم که تو سن کم هم کار دارن و هم درس میخونن، مغز بی ادبم سریع شروع میکنه به مقایسه کردن و غصه خوردن...بعد خودم و با اینکه دختر جان هرکسی زندگی خودشو داره و تو از درون و آینده خبر نداری خودم و قانع میکنم:))
