خدایا همینجوری شکرت:)
دیدید تا حالا وقتی دعا می کنید،بعدش چه حس با حالی دارید؟!یه حس رهایی که انگار یه جورایی خیالتون راحت میشه از بابت یه چیزایی،البته دعای خالصانه و از ته دل و نه لزوما مواقع گرفتاری...درسته که خیلی از مواقع تا خودت دست به کار نشی خدا هم برات کاری نمیکنه،ولی بعضی از خواسته هامون اونقدر عجیبن که کاری از دست خودمون بر نمیاد و تا وقتی اونارو نسپاریم دست یه قدرت بزرگتر دلمون آروم نمیگیره...
تازه وقتی همه چیو سپردی دستش باید یه خرده براش زبون بریزی،قشنگ قشنگ حرف بزنی...
باید بهش بگی که اون چقدر بزرگه و تو هیچی نیستی در برابرش..باید بهش بگی چقددررر دوسش داری و بهش بگو میدونم که دستم و رد نمیکنی، بهش بگو میدونم که همه چی از دستت بر میاد..
راستی نیای پررو بازی در بیاری یهو اول کاری بدون تشکر کردن دعا کنیییا...اول یه خرده خودت و لوس کن بگو مرسی که میتونم حرف بزنم و ازت بخوام،اگه نمیتونی حرف بزنی بگو مرسی که میتونم فکر کنم و تو دلم باهات حرف بزنم.بگو مرسی به خاطر همه ی اون چیزایی که بهم دادی در حالی که خیلی راحت میتونستی ندی...واقعا ما چرا اینقدر پر توقعیم؟؟
خب حق داریم،تو ذاتمونه که همیشه بهترینارو بخوایم،ولی بیاید حداقل طلبکار نباشیم،غر نزنیم،نگیم چرا به فلانی دادی به من ندادی،خب بنده ی خدا تو مگه خبر داری فلانی چی کم داره تو زندگیش؟دیگه ادامه نمیدم چون ممکنه اعصاب مصابم بریزه بهم،نمیگم چیشد اینا اومد تو ذهنم...
خدایا بهمون آرامش بده :)حتی تو طوفان
