یکی از تفریحات ما تو خوابگاه اینه که ابتدا پنحره ی داخل واحد و باز میکنیم و پنجره های واحد های روبه رویی رو مشاهده میکنیم،بعد داخل واحد روبه رویی رو دید میزنیم تا وسیله ای چیزی پیدا کنیم،مثلا دو روزه که یک جفت دمپایی صورتی مشاهده کردیم
و یک صدا داد میزنیم:دمپایی صورتییی مال کیهههه؟
این در حالیه که غش غش میخندیم و لذت میبریم ازین کار
یعد بالاخره صاحبش پیدا میشه و میگه مال منههه مال منههه
و بعد بچه های اینور میگن بپوششش
یا مثلا یه بار بچه ها پودر ماشین لباس شویی پرسیل مشاهده کردن تو واحد روبه رویی و نوای پرسیل مال کیههه سر دادند و لذت بردند ازین ارتباطی که بین واحد ها و طبقات خوابگاه بر قراره و
این چنین دانشجویان ممکلت معادلات پیچیده را حل می کنند.
+کی بشه خودم تصمیم بگیرم که تنهایی برم سفر بدون اینکه از کسی اجازه بگیرم و نگران فکرای بقیه باشم؟
++عنوان اصلا ربطی به پست نداره،فقط افتاده تو دهنم:/
- ۶ نظر
- ۱۵ بهمن ۹۸ ، ۰۱:۴۰